Yüreklendirmek lazım...

Yazımın başlığının bu olması gerektiğini bir önceki yazımın sonunda anladım..

Yüreklendirmek lazım. Kimi?

İş kurmak isteyeni diye başlayarak, emeklemeye, yürümeye  çalışan bebeği, okumaya çalışan çocuğu, çalışmaya başlayan işçiyi, yola çıkan arkadaşı, hamile kalan ama korkan anneyi, evlenmek isteyen ama, amaları olan gençleri  yüreklendirmek lazım. 

Önüne engeller değil, hedefler koymalı. Başarıyı yakalamak istiyorsak eğer, bireysel değil, kurumsal değil, TOPLUMSAL anlamda kalkınmak istiyorsak eğer; bunu yapmak zorundayız.

Etrafımıza şöyle bir bakalım. Yaşantımızda kimler başrol oynuyor. ? Bizimle üzülen yada sevinen kimseleri bir gözden geçirelim ve bize nasıl bir fayda yada zarar sağlıyorlar, bir ölçelim. Zihnimizden..

Aynı soruyu bir de kendimize soralım. Biz nasıl biriyiz? Arada aynaya bakmak iyi geliyor..

Toplum olarak ihtiyaçlarımızı belirlemeliyiz.. Hem içeride, hem de dışarıda başarı elde etmek istiyorsak.

Çok sevdiğim bir söz ; İstatistik; geçmişi anlamanın, bugünü  yönetmenin ve geleceği planlamanın anahtarıdır. diyorlar..

Bugüne kadar yapılanlar, bundan sonra yapılacaklar..

Yüreği olan kişiden yüreklendirme, cesaret alırsın, parası olan kişiden borç alırsın, bilgisi olan kişiden akıl alırsın..

Güvenle, yürekle, akılla...

Son olarak da sağlıkla..